Z jakim
tętnem należy trenować?
![układ krążenia](serce2.jpg)
W czasie
całego treningu powinniśmy okresowo sprawdzać nasze tętno. Najprościej
zrobimy to przykładając dwa palce (środkowy i wskazujący) do tętnicy
szyjnej lub promieniowej i licząc ilość uderzeń w ciągu 15 sekund -
uzyskany wynik pomnożony przez 4 (przeliczony na 60 sekund czyli
minutę) jest aktualną wartością naszego tętna.
W zależności od celu, jaki przy pomocy
treningu
chcemy uzyskać (patrz niżej) wyznaczamy sobie granice, w jakich
powinniśmy utrzymywać nasze tętno podczas ćwiczeń. Wartości te są
obliczane na podstawie tętna maksymalnego HRmax (indywidualna wartość dla
każdego i każdej z nas; skąd się bierze - o tym w drugiej części).
0. poniżej 50% HRmax
– Strefa, w której przebywanie nie przynosi
korzyści ze sportowego punktu widzenia
1. 50% - 60% HRmax – Strefa, w
której możesz z
łatwością oddychać, a Twoja prędkość jest niska. Najniższy poziom
intensywności ćwiczeń przy którym można
zaobserwować pozytki dla kondycji i zdrowia. Korzystaj z niej, aby
zredukować stres, na początku rozgrzewki, oraz gdy jesteś początkującym
amatorem ruchu lub
po długiej przerwie w ćwiczeniach. Dobra również w okresach
regeneracji dla osób przetrenowanych.
W strefie tej zachodzi już wykorzystanie tłuszczu jako
źródła energii,
polecana więc jest także dla osób pragnących schudnąć.
2. 60% - 70% HRmax – Oddychasz głębiej,
jednak
rozmowa nie przysparza Ci kłopotu. Jest
to pierwsza strefa w której serce zaczyna odnosic
korzyści z treningu. Następuje poprawa wydolności serca a
komórki
mięśniowe zaczynają lepiej wykorzystywać tlen. W tej strefie tłuszcz
jest podstawowym źródłem energii jest więc to idealny
przedział dla
osób pragnących schudnąć, stosuj ją także podczas
aktywnych przerw między
intensywniejszymi częściami treningu.
3. 70% - 80% HRmax – Prędkość umiarkowana,
rozmowa
podczas treningu w tej strefie jest utrudniona. Najlepsza strefa dla
poprawiania wydajności
sercowo-naczyniowej. Rekomendowana dla poprawy wydolności oddechowej,
poprawy transportu utlenionej krwi do komórek mięśniowych
iodprowadzania z nich dwutlenku węgla. Ćwiczenie w tej strefie
pozwala
poprawić wyniki w zakresie wytrzymałości (pokonywania dłuższego
dystansu w krótszym
czasie). Organizm spala mniej glukozy niż tłuszczu, poprawia się
równiez
ogólna siła mięśniowa.
4. 80% - 90% HRmax (85-90%=
próg beztlenowy) – Wysoka i trudna
do utrzymania
prędkość, oddychanie staje się utrudnione. W
tej strefie przechodzisz od treningu aerobowego
(tlenowego) do anaerobowego (beztlenowego). Jest to moment gdy organizm
nie jest już w stanie wystarczająco efektywnie usuwać kwasu mlekowego z
pracujących mięśni. Kwas mlekowy jest produktem rozkładu glikogenu,
udział tłuszczu jako źródła energii staje się znikomy. Jest
to strefa
dla osób pragnących poprawic wyniki sportowe. Podczas
treningu w tej
strefie mięśnie męczą się znacznie, oddech staje się ciężki, męczysz
się szybko. Trenując w tej strefie uczysz jednak swój
organizm radzić
sobie lepiej z kwasem mlekowym i tolerować go przez dłuższy czas.
5.
90% - 100% HRmax (VO2
Max)
– Prędkość możliwa do
utrzymania tylko podczas krótkich sprintów,
oddychasz ciężko i głęboko.
W tej
strefie będziesz mógł trenować jedynie przez
krótki czas. Zresztą nie powinieneś tego robić jeśli nie
masz super
kondycji. Kwas mlekowy powstaje bardzo szybko gdyż dług tlenowy jest
bardzo wysoki. Główny pożytek z ćwiczeń w tej strefie to
poprawa
szybkości - kształtujesz szybkość
maksymalną i moc.
garmin.com.pl
/ tyka-sfd.pl
![](heart.gif)
Jak obliczamy
HRmax?
Metoda
pierwsza:
podstawowy
sposób obliczania
HRmax
= 220 - wiek
czyli dla 35-latka chcącego
trenować w zakresie 70% - 80% tętna maksymalnego
HRmax wyniesie 220 - 35 = 185/min (uderzeń serca na minutę)
a zakres tętna odpowiednio 70% x HRmax = 70% x
185 = 129,5
80% x HRmax = 80% x
185 = 148,0
tak więc w tym wypadku powinien on utrzymywać tętno między 130/min a
148/min.
Metoda druga
(reguła Karvonena):
metoda ta odzwierciedla lepiej nasze
VO2max czyli
maksymalną konsumpcję tlenu - całkowitą ilość tlenu zużywaną na
poziomie komórkowym.
Wartość VO2 max odzwierciedla więc całkowitą
pojemność aerobową komórek mięśniowych.
krok a)
Mierzymy
własne tętno spoczynkowe (resting
heart rate) RHR
Pomiaru dokonujemy w łóżku, leżąc, tuż po
przebudzeniu, przez co najmniej pięć dni z rzędu. Z
wyników
wyciągamy średnią. To jest nasze tętno spoczynkowe. Należy pamiętać o
tym że choroba, stres, głód lub przejedzenie, leki itp. moga
wpływac na
wartość RHR, tak wiec pomiaru dokonujemy w jak najbardziej "normalnych"
warunkach.
krok b)
Obliczamy
tętno maksymalne (maximum
heart rate) MHR
= 220 - wiek
krok c)
Obliczamy
rezerwę tętna (heart rate reserve) HRR = MHR - RHR
czyli
odejmujemy tętno spoczynkowe RHR od wyniku z punktu b)
krok d)
Obliczamy
dolny poziom wysiłku (lower intensity level) LIL
mnożąc żądaną intensywność treningu (50% lub 60% lub 70% ... itd.)
przez rezerwę tętna HRR z punktu c)
LIL = (50/60/70/...)% x HRR
krok e)
Obliczamy dolną granicę strefy
treningowej THRdown (Training Heart
Rate), która jest sumą dolnego poziomu wysiłku LIL i tętna
spoczynkowego RHR
THRdown = LIL + RHR
krok f)
Obliczamy
górny poziom wysiłku (upper intensity level) UIL
mnożąc żądaną intensywność treningu (60% lub 70% lub 80% ... itd.)
przez rezerwę tętna HRR z punktu c)
UIL = (60/70/80/...)% x HRR
krok g)
Obliczamy górną granicę strefy
treningowej THRup (Training Heart
Rate), która jest sumą górnego poziomu wysiłku UIL i tętna
spoczynkowego RHR
THRup = UIL + RHR
krok h)
obliczyliśmy w
ten sposób nasz zakres tętna treningowego
który
mieści się między THRdown
a THRup
przykład:
obliczenia
dla 35-latka, z tętnem spoczynkowym 75/min chcącego
trenować w zakresie 70% - 80% tętna maksymalnego:
a) RHR = 75 (z danych)
b) MHR = 220 - wiek = 220 - 35 = 185
c) HRR = MHR - RHR = 185 - 75 = 110
d) LIL = 70% x HRR = 70% x 110 = 77
e) THRdown = LIL + RHR = 77 + 75 = 152
f) UIL = 80% x HRR = 80% x 110 = 88
g) THRup
= UIL + RHR = 88 + 75 = 163
h) odp.: podczas treningu powinien on utrzymywać tętno między 152/min a
163/min.
Uwaga - wszystkie powyższe metody obliczeń oraz opisy
stref odnoszą się do ćwiczeń opartych w głównej mierze na
pracy dolnej
połowy ciała, ze szczególnym naciskiem na marsz i biegi. Aby
wyliczać
progi i korzystać ze stref w przypadku ćwiczeń mocniej angażujących
górną połowę ciała należy obnizyć progi - gdyby na przykład
chodziło o
wiosła lub pływanie, średnio o 13 uderzeń serca na minutę.